woensdag 18 december 2013

Terug- en Vooruitblik

Iets met terugkijken,
Maar ook iets met vooruit kijken

Is het al te vroeg om terug te kijken op 2013?
2013 is bijna klaar!
2014 staat voor de deur!

Tijd voor een terugblik. 2013 ….
Medisch gezien een beetje een BUTjaar. 
Ik heb mijn pot Stratego verloren L

* 14 februari ben ik gestart met DE antibiotica-kuur om alle Lyme-, Bartonella- en 4 ander co-infectie-beesies te verslaan, dat is niet gelukt vrees ik. Na ruim 8 maanden antibiotica heb ik van mijn SUPER arts de strijd moeten staken. Mijn lijf kon het simpelweg niet meer aan.
* Heb ik een mooi litteken op mijn voorhoofd gekregen in verband met een gevalletje huidkanker.
* Heb uiteindelijk toch maar de CGT geprobeerd, maar mijn therapeute vond het GROTE onzin dat ik bij haar zat.
* Heb een jaar vol ontstekingen en andere kwalen gehad.
* Zat ik zo vaak bij mijn huisarts dat ik zijn assistente bijna als goede kennis kan inschalen.
* Enz. enz.
Ik heb leuke uitstapjes en feestje moeten missen omdat mijn lijf er geen zin in had en dit lichaam toch zo nu en dan sterker kan zijn dan haar bezitster.

Op andere vlakken weer een MEGA WAANZINNIG TOPjaar.
Ik heb vele moment gehad die de teleurstellingen meer dan ruimschoots overtroffen!

* Zo zijn er dit jaar 2 hele bijzondere kindjes geboren! I en K …. Jullie zijn zo verschrikkelijk welkom! En hiermee wil ik de geboorte van andere mooie kindjes niet onderwaarderen, maar deze zijn even extra bijzonder.
* Kwam mijn lieve kleine prulleke Sammie in mijn leven. Wat een plezier heb ik van en met haar!
* Heb ik vele avonden met GROTE gouden randen mee mogen maken met lieve vriendjes en vriendinnetjes.
* Heb ik lekker mogen werken aan niet drie, maar vier magazines en andere leuke klussen. 
* Heb ik 2 WAANZINNIGE reizen mogen maken. De fotoboeken staan in de boekenkast!
* Is mijn rugzakje met bijzondere ontmoetingen weer goed gevuld.
* Heb ik bij een dierbaar vriendinnetje mogen zien dat zij de liefde weer vond. En ze verdiende het zo!
* Is mijn lief nog steeds mijn lief ... Hoe houdt hij het vol ;)
* En dan vergeet ik vast nog allerlei mooie, bijzondere en leuke momenten te noemen. Fijn dat het er zo veel zijn geweest dat je ze zo niet meer kan benoemen, maar wel weet dat je ze meegemaakt hebt (is het nog te volgen?).

En dan … 2014
Wat gaat 2014 mij brengen? Ik kijk nog steeds hoopvol naar de toekomst! En toekomst vol mooie gebeurtenissen en fijne momenten! Het Strategobord staat weer klaar! Zo gemakkelijk geef ik mij niet gewonnen.


Ik wens iedereen om mij heen een ontzettend mooi, gezellig en waardevol 2014 toe!

maandag 9 december 2013

Positief blijven

Iets met griepgevoel
Maar ook iets met willen

Op dit moment zijn veel mensen geveld door de griep.
Op dit moment staat er al meer dan een week op mijn ‘to do-lijstje’ dat ik een interview uit moet werken.
Wat dit met elkaar te maken heeft?

Door mijn ME (of Lyme of Bartonella of die 4 co infectie jongen die mijn lijf bevolken) heb ik vaak het gevoel dat ik griep heb. Griep als in: te veel watten in mijn hoofd, pijn in mijn spieren en gewrichten en het gevoel hebben dat alles mij te veel is.
Zo zou een griep zonder de koorts moeten voelen toch?

Vandaag heb ik een dag dat ik baal van het feit dat ik ME e.d. heb. Dat ik mijn Stratego niet gewonnen heb. Dat ik eigenlijk weer helemaal opnieuw moet gaan beginnen.

Of dat niet meer zou moeten doen, maar dan moet ik mij definitief neer gaan leggen bij wat het is  en daar ben ik nog niet aan toe. Dus staan er in 2014 weer allerlei afspraken in de agenda met artsen die samen met mij Stratego willen ‘spelen’. Artsen die er meer %-en uit willen halen voor en met mij.

Ondertussen schuift het uitwerken van het interview maar door in mijn agenda. Hij staat nu op morgen …..
Misschien dat mijn griepgevoel dan minder is?

Zoals ik in mijn vorige leven zei: ‘Ziek is ziek’
Ik ga voor een stuk minder ziek :D en ondertussen geniet ik met volle teugen van wat ik wel kan! 

Al moet ik eerlijk toegeven dat wel kunnen minder en minder wordt. En daar zit precies mijn grootste angst. Dat wat ik heb progressief is. Dat dat geen angst maar realiteit is, daar ben ik wel achter (al geef ik dat nog niet toe). Misschien dat ik daarom zo veel haast heb om te leven.