maandag 21 juli 2014

Mooi cadeau

Iets over een hele slechte gewoonte
Maar ook iets over hoop

Ik heb meerdere slechte gewoontes, maar degene die op 1 staat is roken.

Een goede vriend van mij rookt ook. Samen staan we buiten te paffen als dit niet binnen mag. Wel zo gezellig, niet zo gezond.

Voor mijn verjaardag kreeg ik van hem een laserbehandeling. Een behandeling waardoor het stoppen met roken heel erg gemakkelijk zou worden.

Vanmorgen was het zo ver en zijn we samen gelaserd. Stoppen met roken; Graag, maar dan zonder moeite vertelde ik de vrouw van de laser vanmorgen. Voor mijn gezondheid stoppen? Hmmmm. Lastig. Ik ken mijzelf …. Als ik niet wil stoppen, stop ik niet. Als iemand mij zegt dat ik moet stoppen, stop ik al helemaal niet. 

De grote vraag is: Als ik echt zou willen stoppen, lukt het dan wel?

Lang verhaal kort maken. Ik ben gelaserd, maar niet gestopt. Wel ben ik aan het denken gezet. En dat is eerlijk gezegd voor het eerst. Ik ben aan het denken gezet over iedere sigaret die ik naar binnen hijs. Eigenlijk is het belachelijk dat ik 58 pillen per dag slik om %-en te winnen en dan toch iedere keer een peuk opsteek.

Welke sigaretten ik kan missen als kiespijn?
* De sigaretten die ik ‘moet’ roken na het eten als ik in een restaurant zit en dat ik dan alleen buiten sta te roken. Armoe!
* De laatste sigaret voordat ik het vliegtuig instap en weet dat ik de komende 12 uur niet kan roken. Stress.
* De sigaret die ik nodig heb terwijl ik bij mensen ben waar je niet binnen kan roken. Ongezellig.

En dus ben ik aan het denken gezet ….
Ik mag binnen 6 maanden na vandaag terug voor een (kosteloze) herhaling van de behandeling. En wie weet …. Wie weet doe ik dat en stop ik dan echt met roken. In de tussentijd ga ik er voor en probeer ik zo veel mogelijk sigaretten te vervangen door mijn, ook dankzij de bewustwording ontstaan door dit cadeau, aangeschafte e-sigaret.

Het nadenken over mijn rookgedrag is een mooie cadeau. Hij weet nog niet dat hij mij dit mooie cadeau gegeven heeft. Hij zal teleurgesteld zijn dat ik weer (lees: nog steeds) rook.

Maar ik ben dankbaar!
Dankbaar voor dit mooie cadeau!

Dus: Dank je wel!

woensdag 2 juli 2014

TE hoge drempel



Waarheid als de spreekwoordelijke KOE. Misschien dat daarom dit blogje al een ruim twee weken op TE posten staat?

















Iets met mijn grootste nachtmerrie
Maar ook iets met in beweging blijven

Stilstand is achteruitgang.
Een waarheid als een koe, maar …. Hoe kan je vooruit gaan als je een ziekte hebt die in Nederland niet bestaat. Een ziekte die niet bestaat kan niet behandeld worden. Mag niet behandeld worden. En dus sta je stil en ga je achteruit. 

Ook ik merk dit (letterlijk) aan den lijve. Ik ga achteruit. En dus loop ik al ruim een half jaar bij de fysio, zonder dat dit zonden aan de spreekwoordelijke dijk zet, en wijk ik uit naar Duitsland. Om daar behandeld te worden. Dat ik dit zelf mag (lees: MOET) betalen …. Dat is en blijft bizar en eigenlijk ook heel erg oneerlijk. Maar goed. Daar gaat dit blogje niet over.

Dit blogje gaat over afscheid nemen. Afscheid nemen van activiteiten die niet meer kunnen.
* Werken. En dan bedoel ik meer dan de 2 uur die ik per week werk.
* Winkelen en dan niet online, maar echt in een winkel.
* Stedentripjes waar je de hele dag door een stad slentert.
* Concerten. Genietend van de muziek en lekker dansen.
* Avonden in de kroeg hangen.
* Enz. enz.
Om heel eerlijk te zijn, merk ik dat ik voor een groot deel huisgebonden ben. En daar baal ik van!

Maar …. Ook hier gaat dit blogje eigenlijk niet over.
Gisteren heb ik mij voor laten lichten over het hoe ik weer meer dingen samen met mijn lief zou kunnen doen.
Gisteren ben ik een VRESELIJK hoge drempel overgegaan.
Gisteren ben ik binnengestapt in een zorgwinkel.
Gisteren heb ik mij voor laten lichten over vervoersmiddelen.
Gisteren heb ik hakkelend en zwaar zwetend van ongemak gekeken naar een vervoermiddel waarmee ik mogelijk maak om misschien weer te kunnen gaan winkelen, een steden tripje te doen, naar een concert te gaan.

Heb ik een TOPdag, dan heb ik dit vervoersmiddel niet nodig, maar heb ik een gewone dag waarop ik iets leuks wil doen, dan zal ik mijzelf over een mega hoge drempel moeten hijsen om, in eerste instantie mijn lief, en hopelijk ook mijzelf een plezier te moeten doen. Dan zal ik DE stap moeten nemen om ….

Maar eerst moet ik zo ver zijn om hem daadwerkelijk te bestellen.

En daar ben ik nog lang niet aan toe.