Masker

Iets met een masker op

Maar ook iets met een masker dat steeds vaker afgezet wordt

Marco Borsato:

Voor jou zet ik mijn masker af

Voor jou speel ik geen spel

Je mag me zien zoals ik ben

Maar bang maakt het me wel

Voor jou zet ik mijn masker af

En hoop dat je dan ziet

Dat ik gewoon een joker ben

Die lacht om zijn verdriet

Ik ben een kei in het opzetten van maskers.

Een masker als ik mijn pijn niet wil laten zien.

Een masker als ik mij slecht voel en een ander daar niet mee wil belasten.

Een masker als ik aan het werk ben en dus TOPfit wil lijken.

Een masker als ik op een feestje zit en dus gezellig moet zijn.

Een masker ……

Ik heb heel veel maskers. Ik merk ook dat ik ze steeds vaker afzet. Dat ik door een masker op te zetten mensen kan kwetsen. Juist omdat zij mij graag zouden zien zoals ik mij op dat moment voel. En dat terwijl ik dat niet altijd wil laten zien. Niet dat mij dit kortgeleden overkomen is, maar het is een onderwerp wat vaker voorbij komt en ook een onderwerp dat vaak speelt.

Ook ik wil graag mensen zonder masker zien, maar snap dat dit niet altijd kan.

Ik wil dat je bij mij bent wie je bent. Kunt zijn zoals je bent en je je voelt. Gewoon kunt zijn.

Ik merk dat ik vaker en vaker mijn masker afzet en dan niet gekwetst wordt. Of raar aangekeken. Sterker nog: Ik merk dat mensen dat waarderen en dat deze mensen mij echt lief vinden. Met al mijn sterkte en zwakke kanten.

Dank daarvoor! 

Luister naar dit nummer .... Zo vreselijk waar en mooi!

https://www.youtube.com/watch?v=Fu1vAePa5Ew

NeuroNietAltijdLogisch

Iets met een Neuroloog

Maar ook iets met een rare verwijzing

Nadat ik bij mijn huisarts zakte voor testjes die iets met neurologische klachten te maken hebben werd ik direct doorverwezen naar een neuroloog.

Dus ik mijn neurologische klachten onder elkaar gezet in mijn ZiekBoekje en op naar #010. De man wilde dat ik een MRI van mijn hoofd liet maken, dus gisteren weer de auto in naar #010 en de tunnel in. Na veel gebonk, gepiep en geschud terwijl ik daar lag met een fijn masker om mijn hoofd mocht ik de tunnel uit en meteen door naar de neuroloog voor de uitslag.

Ik heb geen tumor. Niet dat ik daar op rekende, maar dat is fijn om te horen. Geen afwijkingen te zien. OK. Omdat de neuroloog mijn klachten tot op de bodem uit wil zoeken, is stap 2 een NPO (NeuroPsychologisch Onderzoek).

Die heb ik al gehad dokter

Dan vraag ik die op was zijn antwoord.

Waar heb je die gehad was de volgende vraag.

In #020 was daarop mijn antwoord.

Maar bij wie?

Geen idee. #020 weet ik, maar bij welke instantie????

En dus schreef hij zijn eigen NPO voor. En zette hij op het formulier “Dementie?”.

Nou heb ik veel, maar dementie zit daar niet bij.

Tsja …. Chronisch ziek zijn betekent chronisch onderzoeken laten doen. Op de meest rare dingen. Kennelijk. Geloof ik. 

Ehhhhhhh ….. Waar was ik?

Aan de handrem trekken

Iets met mij beter voelen

Maar ook iets met meteen te veel willen

Sinds 2 maanden zit ik aan de schildklierpillen. Pillen voorgeschreven door een arts die echt naar mij luisterde en die niet alleen naar mij keek. Een arts die niet, als ik de spreekkamerdeur achter mij dichttrekt denkt:

Ja ja …. Aankomen zonder te snacken.

Ja ja …. Aankomen zonder veel te eten.

En …. VERREK, ik voel mij beter. Heb meer energie. Kan zelfs weer telefoongesprekken voeren zonder helemaal stuk te gaan. En dus doe ik TE veel. Zit gisteren te lang aan de telefoon. Ben te veel aan het regelen voor DE verhuizing.

En dan word ik dus KEIHARD gestraft. Een PEM kan ik prima handelen, maar slokdarmspasme op slokdarmspasme. Slechte nacht op slechte nacht. NIET.

En dus ga ik proberen aan de handrem te trekken. Proberen om terug te schakelen van de tweede naar de eerste versnelling. Vaker in stationair draaien. Ik zal wel moeten al wil ik dit absoluut niet!

Maar goed. Het is tijd om uit te zoeken hoeveel %en ik kan gebruiken van de extra %en die mij gegeven zijn. Lastig als er zo veel speelt. Aan de andere kant ga ik de extra %en die mij gegeven zijn koesteren!