Iets met Moederdag
En ook iets met je missen!

Lieve ma,
Moederdag was vroeger, toen jij nog leefde een rotdag. Een rotdag omdat het altijd mooi weer was en ik dan verplicht bij jou langs moest komen. Bij jou op de bank moest zitten en dat dan niet een, maar meerdere uren. Het was immers moederdag. Een dag om je moeder te eren, of je er nou zin in had of niet.

In 2009 werd ik door jou overlijden wees. Op de dag dat jij stierf, verdween mijn ouderlijk huis. Het huis waar de deur altijd open zou gaan. Het huis waar de laatste boterham minimaal met mij gedeeld zou worden.

Zo bizar dat ik dit pas echt doorkrijg nu mijn ouders en dus mijn ouderlijk huis er niet meer zijn. Nu erger ik mij dood aan commercials over moederdag. Zoete filmpjes met moeders die door hun kinderen in de watten gelegd worden.

Men zegt dat als je dood bent, je er nog bent. Dat echte liefde verder gaat dan de dood. Men zegt dat soort dingen en ik zou willen dat het zo voelt. Ik voel het niet zo, hoe graag ik dat ook zou willen. Ik vind het erg dat ik geen vader en moeder meer heb. Omdat ik vooral jou mis. En dan wil ik geen lieve woorden. Ik wil dat anderen de rauwe pijn die ik voel erkennen. Want je bent er niet meer. En je komt nooit meer terug.

Is het raar om dit blogje af te ronden met fijne moederdag morgen?
Nee. Ik hoop dat iemand die dit blogje leeft, terwijl hij of zij zit te zuchten omdat ze langs hun moeten moeten enthousiast opspringen en genieten van het feit dat ze nog naar mama kunnen gaan.

Dus ... Fijne moederdag morgen
en geef jouw moeder een extra knuffel namens mij!
Moeders zijn niet te vervangen!

GEZAKT?

Iets met heel erg mijn best doen
Maar ook iets met toch zakken.

Vanmorgen togen mijn lief en ik naar Het Havenziekenhuis voor een NPO. Een NeuroPsychologisch Onderzoek.

Een meisje ontving ons en vroeg mij en mijn lief het hemd van het lijf. Daarna begonnen DE testen. Nu weet ik dat ik anders denk dan anderen :D. Dat sommen als 34 + 17 =, voor mij geen denkwerk vereisen en ik de uitkomst 'gewoon' zie (vraag me niet hoe en waarom .... Het is 'gewoon' zo). Lijstjes met 5 woorden die ik moet onthouden onthoud ik niet, maar ik zoek naar het verband of de rare eend in de bijt.

Een voorbeeld:
Op de bladzijde staat:
* Nederland, Duitsland, België, Frankrijk en Italië.
Op de volgende bladzijde komt de som: 47 - 18 = 
Daarna de volgende bladzijde:
* Frankrijk, Portugal, Nederland, Rusland en Duitsland.
De opdracht is dan 3 landen te noemen die op de eerdere bladzijde staan.
Mijn denkwijze is niet de 5 landen onthouden, maar te zien dat Nederland, Duitsland, België, Frankrijk tegen elkaar aanliggen en Italië de vreemde eend in de bijt is. Dus is het reproduceren van de 3 landen die op beide bladzijden staan simpel.

Maar .... Ga je mij vragen om 20 woorden die jij net opnoemt te herhalen, dan ga ik de mist in. 
Ik kan GEEN informatie tot mij nemen. Simpel / gewoon (op mijn manier) nadenken kan ik wel! 

En dus zak ik. Wordt het onderzoek onderbroken en word ik naar huis gestuurd. Omdat zij mijn uitslagen niet goed kunnen beoordelen. Ligt dat dan aan mij of aan hen?

De 21ste mag ik naar mijn neuroloog. Een kijken wat hij er van vindt.