maandag 13 juli 2015

Foutje bedankt?

Iets met een GROTE fout in mijn dossier
Maar ook iets met zo flexibel zijn als een ijzeren staaf

Ongeveer een maand gelden heb ik mijn medisch dossier opgehaald bij mijn huisarts omdat ik over ga naar een andere praktijk. Dat dossier loop je natuurlijk even door. Misschien dat er wel iets in staat dat ik kan gebruiken voor mijn verzekeraar. 

Dan valt mijn oog op een verslag van mijn neuroloog uit Het Havenziekenhuis. 

Ik begin te lezen en moet, in eerste instantie hard lachen om 'mijn' verhaal. Kennelijk ben ik 8 jaar geleden met mijn hoofd tegen een lantarenpaal gelopen en heb ik sindsdien last van hoofdpijn. Ik slik al 17 jaar Diazepam en ze kunnen niets vinden na lichamelijk onderzoek en een nucleaire scan. 

Ehhhhhhhhhh Volgens mij verwisselt de goede (?) man mij met een ander. En ik snapte al zo weinig van wat ie nou aan het doen was met mij. Heb geen lichamelijk onderzoek gehad terwijl mijn huisarts mij doorverwezen heeft omdat ik zak voor de testjes. Heb hem zelfs nog een brief gestuurd met daarin al mijn klachten op een rijtje omdat ik zijn aanpak al zo vreemd vond. Dat puzzelstukje viel hierdoor wel op zijn plaats zeg maar. 

Daarna realiseerde ik mij dat als dit in mijn dossier staat en dit bij de verzekeraar terecht komt .....
Of dat mijn nieuwe huisarts dit leest hij .....
Kortom: Het moet er uit! Dus vandaag hing ik aan de telefoon:

"Een goede morgen, u spreekt met Annemieke bladiebla. Ik heb mijn medisch dossier opgevraagd omdat ik van huisarts wissel en zie tot mijn GROTE schrik dat jullie mij verwisseld hebben met een andere patient. Kunt u dit aanpassen? Dit dossier klopt niet en .... Ik wil graag de juiste medische informatie in mijn dossier."

*Na een korte stilte* "Welke naam staat er boven aan de brief?"

"Mijn naam en mijn gegevens. Daarom bel ik."  

"Dat kan niet mevrouw. U heeft dit aan de dokter verteld. Daarom staat dit in uw dossier."

"Ehhhhhhh. Dit heb ik de dokter niet verteld. Ik ben nooit tegen een lantarenpaal aangelopen en heb nog nooit een diazepam geslikt in mijn leven. Ik snap nu ook waarom ik geen enkel lichamelijk onderzoek gehad heb. Er staat dat dit gedaan is en dat er geen afwijkingen gevonden zijn. Dus nogmaals: Kunt u deze onzin wissen?"

"Nee mevrouw. Dat kan ik niet want als de dokter dit schrijft, dan is het waar. En de dokter werkt hier niet meer, dus kan het niet veranderd worden.""

"Dat lijkt mij onzin. Dit gaat NIET over mij. En dus wil ik dit NIET in mijn dossier hebben."

"Ik bel u terug."

Tringel de tringel:
De assistente klinkt sacherijnig "Mevrouw .... De neuroloog huppeldepup wil u op spreekuur zien."

De afspraak wordt gemaakt en Miek kan weer een keertje extra naar het ziekenhuis om te EISEN dat deze zooi uit haar dossier gehaald wordt en dat zij nu wel goed onderzocht wordt. 

De klachtenlijst gaat weer mee!
Wordt dus weer vervolgd. 

En sorry zeggen ..... Blijft lastig voor mensen die werken voor mensen in witte jassen. 

zaterdag 11 juli 2015

Geniet NU

Iets met afscheid nemen
Maar ook iets met blij zijn met de keuzes die wij gemaakt hebben

Als chronisch ziek zijn je leven insluipt. Of nou ja … met een knal je leven overneemt, moet je van steeds meer dingen afscheid nemen. 

Werken, sporten, motorrijden, …. En zo gaat dit lijstje nog wel even door.
Als je ziek wordt, besef je je dat je oneindige voorraad lepels opeens makkelijk te tellen zijn. In één had vast te houden zijn. 

Dit blogje gaat over de belachelijk mooie reizen die mijn lief en ik gemaakt hebben toen het gelukkig nog kon. Dit blogje gaat over keuzes maken. NU leven in plaats van over 5, 10 of 20 jaar. 

Waar je vroeger nadacht over waar sta ik over 5 jaar …. of over 10 jaar, leef ik nu in dit moment. 

Dankzij mijn Mama en mijn Papa hebben Bar en ik de mogelijkheid gekregen om te reizen. Om te pakken wat we pakken wilde. Toen ik dat nog kon. En hoe niet slim dit in ogen van anderen kan zijn. Wij zijn blij dat we deze kans gepakt hebben. En niet één, maar meerdere keren. Wij hebben veel van deze schitterende wereld mogen zien. 

Natuurlijk hadden we ‘verstandig’ kunnen zijn en de centjes kunnen bewaren voor later. Alleen vraag ik mij af welk ‘later’? 
Later als we oud zijn?
Later als in nu? 

Nu kan ik de reizen die we gemaakt hebben niet meer maken. Ieder jaar werd het al minder, maar dat losten we op door ons thema: Laat je rijden, varen of vliegen. Onze reizen helemaal op maat te maken en ik lag als een prinses in de Business Class mooi te liggen zijn op weg naar verre oorden. 

Dus zijn we ‘dom’ geweest? Of onverantwoord? 
Vast, maar de herinneringen en de fotoboeken die deze herinneringen telkens weer tot leven wekken pakt NIEMAND ons meer af!


Leef om te leven. 
En vergeet vooral niet van dat leven te genieten. 
NU!