Iets met chronisch

Iets met chronisch ziek,
Maar ook iets met Life is beautiful

Hoe zou het zijn om chronisch gezond te zijn in plaats van chronisch ziek?

Hoe zou mijn leven er uit gezien hebben als ik niet chronisch en dan ook nog eens onzichtbaar ziek zou zijn geweest?

Als je altijd in de basis kan staan in plaats van languit op de reservebank te liggen?

Als ik mijn pot Stratego tegen mijn Lyme, Bartonella en de 4 co infecties die mijn lijf bevolken zou winnen?

Als ik niet constant (zoals mijn huisarts zegt) echt iets heb? Huidkanker, Nierbekkenontsteking, andere ontstekingen, enz.?

Als ik geen inspanningintolerantie zou hebben en dus volop zou kunnen werken, sporten en leuke dingen doen?

Als ik zo veel lepels zou hebben dan mijn besteklade niet meer dicht kan?

Als ik niet op het laatste moment mijn concertkaartjes weg moet geven omdat mijn lijf mij weer eens in de steek laat?

Als …..

Kortom: Hoe zou het zijn als ik nog chronisch gezond zou zijn. Soms vraag ik mij dat af. Zo nu en dan vraag ik mij af waarom mensen chronisch ziek moeten worden. Ik realiseer mij wel dat het nog vele malen erger zou kunnen. Je kan ook terminaal ziek zijn. Voor chronisch gezonde mensen is de frequentie van het weer eens wat hebben door Miek niet te volgen. Dat snap ik heel erg goed. Ik snap ook dat het als chronisch gezond mens niet meer te volgen is. 

‘Ze heeft weer eens wat.’ 

Maar bedenk: Ik zou graag met je ruilen. Niet dat ik wens dat jij chronisch ziek wordt, maar dat ik jou chronische gezondheid mag. Of een deel daarvan.

Een ding weet ik zeker. Als ik niet chronisch ziek zou zijn geweest, dan zou ik Sammie niet hebben. Het prulleke dat nu tussen mij en mijn toetsenbord in ligt te slapen. Op het bureau ja.

En ik zou mijn medeschuitjegenootjes nooit ontmoet hebben. Contacten die mij dierbaar zijn.

En … Misschien (en dit is voor mij de belangrijkste) was ik dan wel doorgedenderd door het leven zonder te beseffen hoe kostbaar en bijzonder het is.