Iets met Augsburg part II
Maar ook iets met hobbels
Afgelopen donderdag was het weer zo
ver …. 800 kilometer verder lag Augsburg en dan vooral de Lyme-Kliniek op ons
te wachten voor afspraak 2. Met mijn vellen vol uitslagen van onderzoeken die
ik in Nederland heb moeten laten uitvoeren gingen we op weg. Iets met stampen
op de snelweg tot de navi aangeeft dat je je bestemming bereikt hebt.
Nou wist ik al dat mijn leverwaarden
een uitdaging zouden gaan worden. Immers … als je specialist het volgende in de
mail schrijft: “Je ontwikkeld fors hogere levertest afwijkingen.
Dit kan door medicatie zijn die je nu gebruikt, laat vooral kijken naar wat ze
je voorschrijven want er is iets niet goed voor je lever.” Gaat er iets niet
goed. Helemaal omdat ik vlak voor ik aan de grote
pillenslikmarathon mijn bloed had laten testen (0-meting) en alles ok was.
Na een butnacht gingen we vol goede
moed naar de kliniek.
Puntsgewijs samengevat komt een
gesprek van 3 uur hier op neer:
* De dokter heeft geen idee waarom mijn
leverwaarden zo slecht zijn.
* Die moeten eerst verbeteren en naar
het hoe dit voor elkaar te krijgen moet onderzoek gedaan worden.
* Tevens moet er gekeken worden naar de
cyste die ik kennelijk ook in mijn lever heb.
* De rest van de uitslagen waren ok (eigenlijk alleen de ECG dus ;) ).
* Nog steeds snapt hij er niets van dat
mijn immuunsysteem activiteit aantoont, maar ik vol (met aangetoonde) infecties
zit.
* Een infusenkuur (antibioticacocktail
waarvan je er 1 via een infuus en 2 oraal neemt) is met deze leverwaarden geen
optie.
En nu?
* Nu hebben ze bloed afgenomen om mij
te testen op hepatitis A, B en C.
* Hebben ze mij een protocol meegegeven
waarbij AB gecombineerd gaat worden met een natuurlijk protocol. Dit protocol
(deze behandeling) duurt alleen heel erg lang.
* Moet ik, zodra ik dit protocol
gestart ben, ieder week mijn bloed laten checken om te kijken of mijn lever het
nog aan kan.
Maar:
Zijn mijn leverwaardes goed, dan kan
er (als ik dat wil) gestart worden met een zware infusenkuur. Die duurt dan minimaal 8 weken,
waarvan (minimaal) de eerste 3 weken de giften intern (in Duitsland ja) gegeven
gaan worden.
Na deze 3 uur durende
informatiemarathon de auto in en op naar Koblenz. Na weer een butnacht Sammie
in Hoek van Holland van een tennisbaan getrokken en naar huis.
Mijn conclusie:
Ik ben eigenwijs en ga eerst eens uit
laten zoeken wat er mis is met mijn lever. Niet eerder ga ik aan een of andere
behandeling beginnen.
En dus:
Dus zijn alle nieuwe pillen die
bovenop de 36 pillen die ik per dag al mag consumeren opgeborgen en ga ik eerst
naar de specialist.
En dan ook nog een ten slotte:
Ten slotte wil ik even kwijt dat wij
(mijn lief en ik) een redelijk tot goed gevoel hebben bij deze kliniek. Er
worden geen risico’s m.b.t. behandelingen genomen. Er wordt ook door de arts
eerlijk gezegd dat ze geen enkele garantie kunnen geven. En dat is helemaal ok.
Aan de andere kant: Het kost
GOUDgeld. En dat voelt toch niet goed. Dat je alleen als je centjes hebt dit
soort behandelingen kan volgen. En dat maakt mij verdrietig. Ik vind dat we
allemaal recht hebben op een behandeling waar we achter kunnen staan. PUNT.
Afgelopen zaterdag lag ik niet
reserve!
