Energie

Iets met energie slurpen

Maar ook iets met willen

Gezonde mensen hebben het vaak moeilijk om zich in een niet gezond mens te verplaatsen.

En dan helemaal als het zieke mens iets mankeert waar hij of zij zelf zijn of haar vinger lastig op kan leggen.

Als je een inspanningsintolerantie heb, betekent dat dat het leveren van energie mij PEM oplevert. PEM is niet leuk. Het voelt alsof je een zware griep hebt, maar dan zonder de koorts. Keelpijn, wattenhoofd, pijn in spieren en gewrichten. Je bent zo uitgeput dat zelfs praten of naar de WC gaan voelt alsof je de Mount Everest moet gaan beklimmen. Alsof deze voor je opdoemt en jij moet de 1^e stap gaan zetten.  

Telefoon- en één op één gesprekken zijn in mijn geval, na feestjes (vooral met kinderen) de grootste energieslupers. En dan heb ik het even niet over sporten (wat is dat ook alweer) en werken (daar moet je je hoofd echt bijhouden).

Nee, vandaag gaat dit blogje over één op één gesprekken.

Gesprekken die mij zo dierbaar zijn omdat je dan echt kunt praten met elkaar.  Zonder reserveringen. Zonder bang te zijn je partner of iemand anders daarmee te kwetsen.

Die gesprekken kosten BIZAR veel energie en leveren vaak een flinke PEM op.

EN dat is voor gezonde mensen vaak (en dat is logisch) moeilijk te begrijpen.

“Ik kost toch geen energie?”.

Ja …. Ook jij kost mij energie. 

Ik heb dan niemand om mij even achter te kunnen verschuilen. Ik heb dan geen momenten om mij even af te sluiten. Om de motor even uit te zetten. Immers; een auto die stationair draait verbruikt ook benzine.

En dus vraag ik vaak mensen om niet alleen te komen. Of om te komen als mijn lief er ook is. Dan kunnen die anderen even de bliksem afleiden als ik mijn beetje energie uit mijn lijf voel stromen.

Maar …. Is er iets waar je alleen met mij over wilt praten. Dan spreek ik direct en zonder enig voorbehoud met je af om één op één met je te praten. Dan neem ik de PEM voor lief. Dan kan ik zelfs genieten van de PEM. Omdat ik er voor mijn dierbare vriendjes en vriendinnetjes wil zijn. Omdat vriendschap juist de diepte in mag gaan.

Ten slotte ….

Probeer niet voor mij te denken. Blijf me uitnodigen voor feestjes al denk je dat ik dat niet aan zal kunnen. Ik word liever uitgenodigd en zeg dan nee (zonder dat ik je kwets), dan dat ik het gevoel heb dat ik er niet meer bij hoor. En zo nu en dan .... Zo nu en dan heb ik zo'n vreselijke topdag dat ik toch kan gaan!