Sceptisch

Iets met messen en een rug ....

Blogje voor mensen die mijn blogje (nooit) lezen. 

Een blogje voor mensen die makkelijk oordelen. Gewoon, omdat het leuk is anderen af te zeiken. En dan natuurlijk het liefst achter je rug om.

- Het is niet te zien dat je ziek bent, dus stel je je aan.

- Of …. Je doet toch leuke dingen, dus ben je niet ziek.

- Business class vliegen ….. Opschepper.

- Je lacht, dus kan je niet ziek zijn.

Nee inderdaad!

Ik vind het heerlijk om niet te werken, elke dag handen vol pillen te slikken en wekelijks ziekenhuizen af te rijden om specialisten te bezoeken. En ik fop ze allemaal, want ik heb helemaal niets.

Ik ben zo’n lui persoon die uren en uren op de bank ligt en misbruik maakt van HET systeem.

- Wel eens van onzichtbaar ziek gehoord?

- Als jij ziek zou zijn, zou je dan nooit meer iets leuks willen doen?

- Eens over nagedacht dat het voor mij of Business class vliegen is, of niet op vakantie? En dat ik voor de toeslag die ik betaal om Business class te vliegen nog een keer op vakantie zou kunnen?

- Moeten zieke mensen de hele dag boos, verdrietig en gefrustreerd voor zich uit zitten kijken?

Ruilen met jou? Met je gezonde lijf? Alstublieft niet zeg!

Dan zou ik niet bijna iedere dag heftige pijnstillers mogen nemen om de dag, die voor het grootste deel uit op de bank liggen bestaat, door te kunnen komen.

Ik zou mijn specialisten en de onderzoeken gaan missen.

Dan zou ik weer full time moeten werken.

Gewoon op vakantie kunnen en dan 3 keer per jaar.

Volop kunnen sporten, motorrijden en duiken.

Kortom; Dan zou ik weer zo veel lepels hebben dat ik ze niet op kan maken op een dag.

Ik moet er niet aan denken!

Maar ….. Hand in eigen boezem ….. Ook ik kan heel goed oordelen over mensen. Vooral voor ik ziek werd. Bijvoorbeeld als ik iemand zag parkeren op een invalideplek en die vervolgens hup, gezellig uit de auto zag springen en weg zag lopen zonder iets van een hulpmiddel oid. Of als ik mensen op TV, die echt geen cent te makken hadden (dat vertelden ze in ieder geval) sigaretten zag roken. Dat oordelen heb ik voor een groot deel afgeleerd. Nu de rest van de wereld nog!

Dit blogje was gericht aan jou. Diegene die mijn blogje nooit zullen lezen. Omdat het ze niet interesseert en ze dadelijk (stel je voor) niets meer te zeiken zouden hebben. Gelukkig heb ik er geen last van, want het gebeurt achter mijn rug. En als je zo kortzichtig wilt zijn, ......

De mensen die wel met mij begaan zijn en mijn blogje wel lezen. Die hoeven zich totaal niet aangesproken te voelen. Die mensen zijn lief en die koester ik ;)