Angst en beven

Iets met angst ....
En ook iets met beven ....

3 maanden geleden startte ik met mijn behandeling uit Augsburg.
DE behandeling. Ook een behandeling waar ik een lange adem voor moest hebben. We moesten eerder in minimaal één jaar of langer denken dan in maanden. 
En dus knauwde ik 60 pillen per dag weg. Met handen vol schoof ik ze naar binnen. Alles om die KLOTEbeesies de nek om te draaien. Eén voor één .... Beesie voor beesie. 
Dat ik ondertussen mijn leverwaardes moest laten checken omdat die iets aan de hoge kant waren .... OK. De Duitse arts wilde dat ik dit wekelijks zou doen. Ik vond dat onzin.

15 Juli, op de B-Day van mijn lief ben ik gestart met DE behandeling. 
25 Augustus heb ik voor het eerst mijn leverwaardes laten checken. 
Op het randje waren ze toen volgens de HA. Ik mocht door!
13 Oktober gingen er 7 buizen bloed naar Augsburg. Testen of de behandeling wat deed.
De uitslagen waren wat mij betreft ok, maar ik ben geen arts. Lyme en de co's iets naar beneden, maar mijn immuun helemaal ingezakt. Voorzichtig met bacilletjes dus. 
17 Oktober heb ik wederom mijn leverwaardes laten testen.
Bij het ophalen van de uitslagen kwam de HA door de gang achter mij aangerend. Ok ik mijn leverwaardes bekeken had. "Nee". Hij maakt zich zorgen. De leverwaardes zijn verdubbeld t.o.v. 25/08 en nu dus ver over de rand. Verder heb ik hem niet laten praten :) 

Morgen spreek ik om 13:45 uur mijn specialist uit Augsburg en heb ik om 14:15 uur een afspraak met mijn specialist in Nederland. Beide zijn al via de mail op de hoogte van al mijn uitslagen ....

En nu?
Nu ben ik BANG!
Bang dat ik zal moeten stoppen met DE behandeling.
Bang dat al de energie, het slecht voelen en al het geld in een afvoerputje stroomt omdat ik niet door mag gaan met DE behandeling. 
En dat SUCKS!

En dus?
Dus mag het nog heel lang duren voor het morgen is.
Dus neem ik t/m morgen 13:44 uur braaf mijn pillen in.
Omdat ik NIET wil stoppen met behandelen. 
Omdat ik niet de hoop op wil geven dat ik die KLOTEbeesies kan verslaan. 

Maar .... Misschien valt het wel mee allemaal.
En mag ik toch doorgaan met de behandeling?