donderdag 17 oktober 2013

Stratego ....


Iets met willen blijven vechten,
Maar ook iets met teleurstelling

Acht maanden en 2 dagen heb ik aan de antibiotica gezeten.
246 dagen heb ik mijn Stratego-poppetjes verzet om het (Groene) Vaandel (Lyme, Bartonella en nog 4 co infecties) te verslaan.
Dagen waarin ik met venflons in mijn arm rond heb moeten lopen, aderen ontploften of ontstoken raakten, de AB mij helemaal leeg trok en volop heb moeten herxen terwijl ik de poppetje bleef verzetten.
Opgeven was geen optie!
Dood moesten die beesies!
Tot ik afgelopen dinsdag bij mijn infectioloog op controle kwam. Hij mijn klachten aanhoorde, nog eens goed naar mij keek en mij vertelde dat het genoeg is geweest.
Na 8 maanden en 2 dagen stopte ik met de antibiotica.
Na 8 maanden en 2 dagen moet ik de strijd opgeven.
Mijn lijf trekt het simpelweg niet meer. Ontsteking op ontsteking ….. Niet meer kunnen focussen ….. Te uitgeput zijn om Sammie even uit te laten ….. Zenuwpijnen in mijn rechter- arm en been ….. Enz. enz. Het is klaar!
En daar ben ik best een beetje kwaad om. Kwaad dat mijn lijf het Vaandel niet neer heeft kunnen halen. Dat mijn lijf mij in de steek laat. Dat mijn lijf …..

Even slikken en weer doorgaan dus!

Maar ….. 1 Heel goed ding heeft dit allemaal wel opgeleverd: Mijn lieffie Sammie!

Die ik trouwens net uit de sloot moest trekken omdat ze dacht dat ze SuperPuppy was. Mijn maatje, die samen met mij op de bank ligt en me zo vreselijk lief aan kan kijken als ik pijn heb. Mijn lieffie, die zonder (al te veel morren) haar behoeften en haar energie kwijtraken zo nu en dan de hele dag in de tuin moet doen, omdat het baasje zo uitgeput is dat ze niet met haar kan wandelen.

Als ik niet ziek was geweest, was zij niet in mijn leven geweest!



En nu?
Nu ga ik over een maand mijn bloed weer laten testen in Duitsland en ga ik samen met mijn TopArts half januari, naar aanleiding van die uitslagen, verder kijken. Kijken of we het gevecht nog een keer aangaan! Dan weer met Antibiotica Infusen, maar langer dan 21 dagen achter elkaar?

Ach …. Misschien wordt 2014 wel het jaar dat ik die beesie kill. Was dit de generale repetitie?


4 opmerkingen:

  1. Ik vind dit zooooo niet leuk en zoooooo niet eerlijk! Dan heb je alles in huis om de beestjes te killen en juist op dat moment besluit je lijf het even niet meer te trekken. Oneerlijk! En je heb je lijf zo hard nodig.. Ik snap het helemaal. Alleen de beestjes niet, omdat ze het nu nog steeds niet hebben begrepen dat ze OP MOETEN ROTTEN!

    Een hele dikke knuffel voor jou! *en een stok om de beestjes mee te slaan!*

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ach lieve Miek,
    als je ten onder gaat aan je behandeling, is het tijd om te stoppen.
    je kunt weer op herhaling als het weer kan.
    ik ben blij dat je zo'n wijze arts hebt.
    En oh wat ben ik blij met jouw Sammie
    en oh wat vind ik jou een lievere dappere vrouw met super-humor!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeetje lieve Annemieke, wat ontzettend heftig! Je hebt zo gestreden met alles wat je in huis hebt. Ik hoop dat je lijf straks weer lekker ontspant en ontdaan is van al die extra pijnen.
    Knuf voor jou en je lieve Sammie <3

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jeetje, wat heftig dat je de behandeling hebt moeten stoppen. Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen