Maar ook iets met dit symptoom is niet OK
Dat ik ziek ben heb ik redelijk geaccepteerd. Ik lig 9 van de 10 dagen reserve en heb mij er bij neergelegd dat ik kennelijk niet goed genoeg ben voor een basisplaats in het leven. Hoe hard ik ook train, anderen zijn 'gewoon' beter.
Sinds een half jaar heb ik echter een symptoom er bij gekregen die ik NIET kan accepteren; Overprikkeling.
Ik leef van gezelligheid! Ik heb het zo nu en dan vreselijk nodig om het reserve liggen vol te houden. Leuke avondjes met gezellig mensen, maar .....
Ik merk dat ik vaker en vaker overprikkeld raak. Kinderen die spelen, zingen, roepen. Volwassenen die enthousiast zijn en na een borrel of 3 harder gaan praten. Of mensen die met iets tikken tegen iets anders. Het komt zo VRESELIJK hard binnen dat ik op wil staan en weg wil rennen. Hoe vermoeider ik ben; hoe harder prikkels binnenkomen. En ik kan en mag niet verwachten dat kinderen en volwassenen muisstil zijn voor mij. Of aan kunnen voelen wanneer ik deze prikkels wel of niet kan handelen.
Ik worstel mij door zo'n avond heen en probeer niet uit te vallen. Want tegen iemand zeggen: Jij veroorzaakt te veel prikkels voor mij voelt als iemand afwijzen. En ik ben juist in jouw omgeving omdat ik jou leuk en lief vind.
Ik vind dit een dilemma waar ik vreselijk verdrietig van word.
Een symptoom waar ik niet mee wil leven.
Want hoe ga ik hier mee dealen?
Antidepressiva zouden een oplossing kunnen zijn, maar ik haat hoe ik mij voel als ik die troep (Sorry voor de mensen die niet zonder kunnen; Ik bedoel het niet rot) slik.
De ene keer gaat het beter dan de andere keer. De ene keer kan ik alle prikkels beter filteren dan de andere keer.
Dus lieve mensen: Vergeef mij als ik opeens niet lief of aardig uit de hoek kom doordat ik overprikkeld ben. Ik ben het liever niet. Maar zo nu en dan wint de ME en niet ik :(
En ..... Ik kan en wil jou niet afwijzen. Al zal ik moeten gaan leren dat ik jou niet afwijs, maar dat het ok is om aan te geven dat het niet goed gaat. En dus dat ik aan zal moeten geven waar ik last van heb. Anders geef ik iemand niet eens de kans om rekening met mij te houden. Als hij of zij dat wilt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten