Reserve liggen

Iets met reserve liggen

Maar ook iets met dat zo nu en dan helemaal zat zijn

Als je LyME hebt, lig je 8 van de 10 activiteiten reserve. Je wilt wel meedoen, maar je lichaam stelt je niet op in het basisteam en dus lig je reserve te wezen op de bank.

Als je dan toch in mag vallen in het leven, dan ga je er vol voor en geef je 110%.

Je gaat en gaat en geniet en geniet want je weet …. De komende 8 activiteiten lig ik weer reserve te wezen.

Dat maakt je op momenten heel erg egoïstisch. Immers, die activiteit waar je aan mee kan doen, die moet de 8 keer reserve liggen waard zijn.

Dus leer je als chronisch zieke goed om te gaan met het woord ‘Nee’.  Niet omdat je het leuk vind om ‘nee’ te zeggen, maar omdat je 8 van de 10 keer door je lijf gedwongen wordt om ‘nee’ te zeggen. Nee tegen iets leuks, Nee tegen boodschapjes doen, Nee tegen werken, …..

Een volle agenda? Ja, onze agenda puilt altijd uit. Met dagen waarop ik reserve lig en gelukkig ook met leuke activiteiten.

Maar bovenal ben ik dankbaar!

Dankbaar dat ik omringd word met lieve mensen die graag rekening met mij houden.

Lieve mensen die mij ook leuk vinden als ik reserve ben.

Lieve mensen die mij willen helpen om in plaats van 2 3 activiteiten te kunnen doen.

Lieve mensen die er voor mij en mijn lief zijn.

Lieve mensen die zich aanpassen aan mijn rare beperkingen.

En dat maakt mij het rijkste mens op de hele wereld. Dat en mijn lief. Die telkens als ik wakker word er nog is. En Sammie uiteraard. Mijn prulleke die juist op slechte dagen mij het gevoel geeft dat ik onmisbaar en de beste ben.

Gisteren heb ik mijn motor verkocht. Weer een moment van afscheid nemen van iets wat in een vorig leven een hobby was. Een hobby die ik niet meer kan uitoefenen. Gelukkig is de nieuwe eigenaar heel blij met zijn motor. 

BitterSweat, maar … Het is zoals het is!