donderdag 3 september 2015

Lastig woord

Iets met melk is goed voor elk 
Maar ook iets met niet voor Jan, want ….

Waar gaat het toch altijd mis met het woord: Inspanningsintolerantie?

Waarom mag je een glutenintolerantie, lactoseintolerantie of niet tegen zeevruchten kunnen en mag je geen inspanningsintolerantie hebben? Een aantoonbare inspanningsintolerantie. En geloof mij: Ik heb liever een andere intolerantie dan deze!

Waarom zegt iedereen: ‘Bewegen is goed voor je.’
Zegt het revalidatiecentrum: ‘We gaan je activeren want dat is goed voor je.’

Waarom wordt het volgende niet tegen iemand met een glutenintolerantie gezegd: “Morgen neem je één volkoren boterham en overmorgen twee. Volkoren boterhammen zijn gezond, dus je moet even door het ongemak heen bijten.” Letterlijk. 

Waarom worden allerlei intoleranties klakkeloos geaccepteerd. Voor waar aangenomen en roept een inspanningsintolerantie zoveel weerstand op? Omdat het raar is? Anders? Omdat bewegen goed voor je is? Dat zijn volkoren boterhammen toch ook? 

Met een lijf dat verzuurd vanaf een hartslag van 115. Met een hartslag in rust van rond de 100. Een VO2 Max van 9. Een immuunsysteem dat constant volop draait. Een lactaatwaarde van 3,3 na 2 minuten fietsen. En een ortostatische intolerantie van -36% …. Ben ik er klaar mee dat ik telkens uit moet leggen dat ik NIET kan bewegen. 

Hoe GRAAG ik dit ook zou willen. 

Naschrift:
Ik worstel zelf ook met het volgende: ME is progressief zegt men. Maar .... Stilstand is ook achteruitgang. En dus worstel ik met dat ik wil bewegen om niet nog slechter te worden, terwijl ik aan de andere kant straf (PEM) krijg als ik het wel doe. 
Lastig dus!



1 opmerking: