Foei! Heb zo te zien geen blogje over RevaliDinges week 12 geschreven. Dus maar even stiekem 2 weken in één blogje ;)
Wat ik al een tijdje op ging merken, werd in week 12 keihard in mijn gezicht nou ja …. Mijn lichaam gesmeten. Trouw stap ik mijn LevenswegAutootje in als ik weer aan mag treden, maar mijn lijf schreeuwt harder en harder dat ik moet kappen. Kappen met de onzin die sporten heet. En dus? Dus trap ik harder en harder op de rem en schakel ik later en later door naar de volgende versnelling. Maar opgeven?
Nu leerde ik deze week <week 12 dus>, laten we hem A. noemen kennen. Een fysio die ervaring heeft met ME patiënten en hun uitdagingen. Die onze inspanningsintolerantie serieus neemt. En dus ook onderkent! De hemelpoorten gingen open tijdens mijn uur Fysiotherapeutische Technieken die ik van hem kreeg.
Deze boomlange fysio probeert mij aan te leren naar mijn hartslag te luisteren. Nou ja .... Eigenlijk voelen.
Zo mag ik van hem NOOIT boven de 114 slagen per minuut komen. Hij probeert samen met mij te kijken naar dingen die mijn hartslag naar beneden kunnen brengen. Hij …. Hij is mijn ME god! Probleem is dat ik niet voel hoe hoog mijn hartslag is en daar gaan we nu mee aan de slag.
Afgelopen weekend heb ik mijn cv (client verantwoordelijke) gemaild dat ik niet meer herstel van de RevaliDinges. Dat er dus ook vanuit het RevaliDingesCentrum teruggeschakeld zal moeten worden want ….. Ik heb alleen nog maar Fysiotherapeutische Technieken, indoor en outdoor sporten in mijn schema staan.
Zo heb ik A. en andere therapeuten gevraagd of zij kunnen uitleggen dat ik een GPK en mooie parkeerplek voor mijn huis heb en dat zij dan verwachten dat ik een uur buiten ga sporten. A. kon er hartelijk om lachen. De anderen vielen stil.
Wordt dus zeker weer vervolgd. Deze week heb ik de dinsdag (indoor) gespijbeld, woensdag de outdoor naar indoor gedraaid en ben niet gegaan en heb ik donderdag na mijn uur Fysiotherapeutische Technieken 30 minuten op een bal gezeten. Dat was de indoor voor die dag voor mij.
Nog 3 weken en dan is het KLAAR!
Dan hoop ik, als ik van dit traject hersteld ben, ook weer wat meer energietjes te hebben voor leuke dingen.
Mis jullie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten