De meeste dromen zijn bedrog ....

Maar als ik wakker wordt ben jij er nog .....


Eigenlijk worden de partners vaak vergeten in het leven van een chronisch zieke. Voor hen verandert er ook ontzettend veel. Mijn leven is door ME 180 graden de andere kant op gedraaid. Voor mijn lief denk ik 45 graden. 


Ons sociale leven is 50% minder sociaal geworden. Duiken, onze gezamenlijke passie, kan niet meer. Net als motorrijden. Ook hij is een beetje patiënt geworden doordat ik dat werd. 


Ik probeer hem een gezond mens te laten zijn. Hij moet hard kunnen werken, kunnen duiken, kunnen sporten en motor kunnen rijden. Alleen vindt hij dat een stuk minder leuk zonder mij. En dat is natuurlijk heel erg lief, maar het waren ONZE hobby's. Nu zijn dat zijn hobby's en is mijn hobby social media. Mijn beste vrienden zijn de bank en mijn fleecedeken. 


Het moet ook voor hem een lastige situatie zijn, al zegt hij dat hij alleen dingen samen doen mist. Nou weet hij 90% van de tijd niet hoe ik mij voel. Niet omdat hem dat niet interesseert, maar omdat ik hem dat niet vertel.


Wat kan hij veranderen aan mijn ME buik, mijn PEM of mijn MOE zijn. Helemaal niets. Dus laad ik mijzelf op voor als mijn lief thuiskomt en zorg ik dat de boodschapjes gedaan zijn en er lekker eten voor hem is. Zo toon ik mijn liefde voor hem. En laat ik hem zien dat hij mijn lief is. 


De conclusie is .... 
wat ik kwijt wil is ....
ME heb je niet alleen. 


ME heb je met je lief, je familie en je vrienden!
En ik ben gezegend met een super lieve lief, lieve famille en even lieve vrienden!


Ondank mijn ME houd ik van het leven. BAM!