RevaliDinges week 4

Nieuw jaar, nieuwe kansen.

Nieuw jaar en dus weer aan de RevaliDinges.

Ik merk dat mijn lijf overbelast raakt …. Dat het me meer en meer moeite kost om in mijn LevenswegAutootje te stappen om naar RevaliDinges te gaan. Nieuw is pijn in mijn hiel bot en daardoor ook in mijn enkel. Hoofd wat fluffie is van de watten, maar …. Ik houd het nog steeds vol.

Maandag stond eerst Phoda training op het programma. Een module waarbij activiteiten die je vermijdt, niet meer vermeden mogen worden. In ieder geval; Dat is wat ik er van begreep. Bij mij wordt de training omgedraaid. Ik moet juist beter leren luisteren naar mijn lijf en dus bepaalde activiteiten vermijden. Maar, luisteren naar mijn lijf wil ik niet en daar ben ik bang voor. Want stel dat ik dat ga doen …. Kan ik dan minder dan nu? Iets om mee aan de slag te gaan. 

Daarna naar de fysio om naar mijn hiel bot te laten kijken. En waar ik al bang voor was is zo ….. Hielspoor. Dus geen outdoor meer voor mij (heb het pas 1x gedaan) en aangepaste oefeningen. Nu moet ik eerlijk zetten dat ik outdoor stom vind, dus dat is een mooie meevaller.

Mijn lijf vindt dat “gesport” steeds moeilijker worden. Bij de minste inspanning, knalt mijn hartslag omhoog en bijna alle oefeningen die ik eigenlijk nu in setjes van 3 x 20 moet kunnen, doen pijn. En dus kom ik niet verder van 1 x 10. Ik ga mij meer en meer realiseren dat sporten en het hebben van ME ECHT NIET samen gaan. En dat is kl*te!

Vandaag mag ik 2 1/2 uur aan de bak. Gelukkig bladiebla-sessies en dan zit mijn RevaliDinges voor deze week er weer op. Morgen naar de longarts voor de uitslagen van mijn HD CT Scan en maandag …. Maandag mag ik weer in mijn LevenswegAutootje stappen voor een nieuwe week RevaliDinges. 

Maandag heb ik ook mijn T4 evaluatie (tussentijdse evaluatie na 4 weken RevaliDingessen) en ga ik vragen of zij ook mijn reacties op mijn RevaliDingessen in mijn dossier willen zetten (ik houd dit keurig bij). 

Lijkt me wel zo fair. Dat ik er ben, wil niet zeggen dat ik geen last van PEM heb of na de dag nergens last van heb.

Las trouwens gisteren een heel interessant stukje over PEM ….

Is er weer een puzzelstukje gevonden?

PEM | Darmbacteriën in bloedbaan na inspanning

Microbioloog Dr.  Sanjah Shukla deed onderzoek naar de oorzaak van PEM: Post Exertionele Malaise ofwel, ziek na inspanning.

Hij onderzocht 10 patiënten met ME / CVS symptomen en 10 gezonde mensen, om aan te tonen dat er bij ME-patiënten darmbacteriën in de bloedbaan terecht komen na inspanning. Dit zou verergering van de symptomen veroorzaken.   

Beide groepen ondergingen een maximale inspanningstest.

Voorafgaand aan de test werd er bloed en ontlasting afgenomen en na de test werd dit nog drie keer herhaald.

De inspanningstest veroorzaakte bij beide groepen zogenaamde translocatie; bacteriën die zich (vanuit de darmen) via de bloedbaan verplaatsen. Bij de gezonde groep gebeurde dit met 2 van de 9 onderzochte bacterieklassen, terwijl dit bij de patiëntengroep met maar liefst 7 van de 9 bacterieklassen het geval was. 

Bij de patiëntengroep werd 3 dagen na de inspanningstest nog steeds een stijging van bacteriële sequenties geconstateerd, in tegenstelling tot de gezonde groep.

Alleen de patiëntengroep voelde zich na het onderzoek ziek. 

Hiermee is aangetoond dat inspanning veranderingen in de darmflora (microbioom van de darmen) veroorzaakt en een behoorlijk hoge bacteriële belasting in het bloed.

Dit kan verklaren waarom ME/cvs patiënten zich zo ziek voelen na inspanning. Het líjkt niet alleen alsof je een infectie hebt opgelopen, het ís ook daadwerkelijk zo. 

©moezijniszooo.blogspot.com

  

Lees het artikel (dec. 2015) hier.

Bron: www.me-cvsvereniging.nl